Na het lezen van “Het verborgen leven van bomen”, ben ik maar meteen door gegaan met “Darwin in de Stad” door Menno Schilthuizen. Het boek gaat over de evolutie die in sneltreinvaart plaats vindt op de laatste plaats waar je het verwacht: de Urban Jungle. Het is een hoopgevend boek en een geruststellend boek. Hoewel de schrijver nergens zegt dat het prima gaat met de wereld, of ontkent dat er nog steeds soorten worden bedreigd met uitsterven, zoomt hij vooral in op het aanpassingsvermogen van bepaalde soorten aan onze megasteden. Dat dat toch veel sneller gaat, dan Charles Darwin en zijn tijdgenoten dachten. Bepaalde Killivisjes hebben zelfs de PAKs en PCB’s in de havens van de Oostkust van de VS overwonnen. Dat geeft hoop.

Uit het boek over bomen heb ik geleerd dat bomen zich maar heel langzaam aan kunnen passen.  Het procés van aanpassing is vergelijkbaar, maar het proces duurt bij bomen nogal lang. Het duurt al een eeuwigheid voordat ze zaad gaan geven. Zelfs het doodgaan duurt soms 100 jaar. Hoe dit in verhouding staat tot de snelle veranderingen in de stad, daar zou ook onderzoek naar moeten worden gedaan.