Aside

Dagdagelijks

Vandaag las ik een berichtje dat er een verkiezing is geweest van de meest irritante woorden die mensen gebruiken. Het woordje “me”, als in “me huis, me jas” kwam als meest irritant uit de bus. Daar had ik me nog nooit aan gestoord, eerlijk gezegd. Ook het woord “dagdagelijks” kwam hoog in de top 10. Dagdagelijks is niet het zelfde als de godganse dag. Het regent hier al de godganse dag, maar gelukkig niet dagdagelijks.

Vroeger hadden wij in het studentenhuis ook een lijst met meest irritante woorden en zegswijzen op de WC-deur geplakt. Iedereen kende de lijst uit zijn hoofd en probeerde zoveel mogelijk irritante woorden in de dagdagelijkse gesprekken te verwerken. Dat was erg leuk, en de bijvangst is, dat ik die woorden en uitdrukkingen nog steeds weet en gebruik: in principe; c.q.; qua; .. en dergelijke; als het ware; ranzig.

Mijn actuele lijst met irritatiewoorden:
– doorzetten (als in: ik stuur de mail door naar iemand anders)
– doorleven (als in: we geloven je niet, we moeten het eerst zelf ervaren)
– oppakken (een klus gaan uitvoeren)
– danwel (synoniem voor “of”)
– m.i. (mijns inziens)
– uitdaging (als in: onmogelijke taak)
– joh,
– weet je,
– ik had zoiets van…
– doorpakken (vooral gebruikt door mensen die dat zelf niet doen)
– random (wordt random gebruikt, en dat is vaak niet juist)

Vandaag voor het eerst… fair isle techniek gebreid

Boord van een sok in fair isle techniek

Boord van een sok in fair isle techniek

Vandaag was ik op het brei en haakfestival in Nieuwpoort. Wij hadden ons daar ingeschreven voor een fair isle workshop. Ik had het wel eens gezien op patronen websites, maar vond de breisels meestal veel te bont en te druk, naar mijn smaak. Maar iets nieuws leren kan nooit kwaad, wie weet waar je het nog voor kunt gebruiken.

Tijdens de workshop bleek dat je tegelijkertijd Engels en Continentaal moet breien. Heel Europees dus. Toen ik op de lagere school zat werd mij geleerd om de draad om de naald te slaan met mijn rechterhand. Dat is Engels. Als je de draad met je linkerhand om de naald slaat, dan brei je Continentaal of Duits. Dat gaat, zeker met recht breien, veel sneller dan Continentaal. Waarom leerden ze je dat dan aan? Omdat de vrouwen in Nederland als “protest” tegen de Duitse bezetter Engels zijn gaan breien. Lijdzaam verzet in de letterlijke betekenis, want dat was geen handige zet. Gelukkig is mij dat een paar jaar geleden al verteld en ben ik overgestapt naar het Continentale kamp.

De docente Wieke van de workshop had prachtige sjaals en omslagdoeken meegenomen om de resultaten van de fair isle techniek te demonstreren. Haar kleurkeuzes maakten dat de sjaals er niet kakelbont uitzagen, hoewel ze wel met 10 verschillende kleuren waren gebreid. Maar als je de kleuren een beetje bij elkaar in de buurt houdt, dan is het resultaat prachtig.

Goed, maar hoe zat het nu met links en rechts breien? Je breit per toer maar met 2 kleuren tegelijk. De ene kleur sla je met links om de naald en de andere kleur met rechts. Heel simpel eigenlijk. Als je de draad die je even niet gebruikt, even “mee moet nemen”, dan wordt het een stuk lastiger. Meenemen is ervoor zorgen dat er geen mega-lus aan de achterkant van het werk ontstaat, omdat je een kleur even een tijdje niet gebruikt. Die kleur brei je dan onderweg even ergens achterlangs, zodat je lussen kleiner worden en ook je draad een beetje op spanning blijft. Volg deze link naar website met Fair isle techniek voor beter uitleg.

Ondanks het feit dat ik Europees kan breien, was het niet makkelijk om fair isle even snel onder de knie te krijgen. Met name de draadspanning die vanaf de linkerhand en rechterhand hetzelfde moet zijn, viel niet mee. Maar nu ik 3 uur huiswerk heb zitten breien, heb ik ook de draadspanning onder de knie. Het resultaat staat hiernaast. Het is de boord van een sok.

Ik heb meteen maar wat fair isle spelregels overtreden, want ik wilde een boordsteek breien. Dat mag niet van de fair isle politie, want averecht is uit den boze. Ook gebruik ik maar drie kleurtjes.

Flessentuinen

Glas in lood mini-kas

Glas in lood mini-kas

Mijn oma kreeg ooit een hele mooie glas in lood mini-kas voor haar verjaardag, waarin een hydrocultuur gemaakt was. Ik zat er als kind altijd naar te kijken. Toen ze overleden is, heb ik het kasje ge-erft. De hydrocultuur leefde al niet meer, dus heb ik er nieuw leven ingebracht.

Ondanks het mooie kasje, wilde ik ook altijd nog een flessentuin aanleggen. Vroeger hadden wij een leuk boekje thuis over allerlei leuke dingen die je als kind kon doen. Eén daarvan was het maken van een flessentuin. Een flessentuin is net even anders dan een kas. Een kas gaat ook af en toe open, maar een flessentuin wordt afgesloten en geef je bijna nooit water of voeding. De reden dat de hydrocultuur in de kas af en toe dood gaat, is omdat de kas  “lek” is .

Tuin in een grote weckpot

Tuin in een grote weckpot

Op dit moment zijn de decoratieve flessen in de mode, dus een mooi moment om er eens aan te beginnen. Maar welke plantjes zijn geschikt? Daar is helaas niet heel veel over te vinden. Af en toe vindt je wat plantennamen, maar de meeste kun je in de winkel niet vinden. Vanuit logica geredeneerd moet je plantjes hebben die van vocht en warmte houden. Tropische plantjes dus. Ze moeten ook door de hals van een fles passen, dus ik moest op zoek naar mini-plantjes.

Tuin in een grote fles

Tuin in een grote fles

De eerste strooptocht naar de plantenwinkel leverde geen fles op, maar een weckpot of voorraadpot. De flessen die ik zag, waren zo “handgemaakt” dat je er niet eens meer goed doorheen kon kijken. Je moet de tuin natuurlijk wel kunnen bekijken. De weckpot was ook veel handiger, want de opening is wijd genoeg om makkelijk overal bij te kunnen. Het resultaat mocht er zijn, maar het bleef toch jeuken en een fles is toch vele malen gaver dan een pot en ziet er ook sierlijker uit. Dus toen ik in een andere plantenzaak een grote sierlijke heldere fles zag, kon ik hem niet weerstaan. De plantjes in deze fles zijn nog heel klein, anders konden ze niet door de opening.

Aside

Maizena experiment

Maizena smeerboel

Maizena smeerboel

Pseudoplasticiteit of thixotropie zijn de moeilijke woorden voor de eigenschappen van het maizena papje, wat je gebruikt om je gestoofde prei te binden. Hoewel ik het al jaren in huis heb, wist ik nooit dat je er fantastisch mee kunt klooien. Erg leuk om met kinderen te doen op een zomerse dag (bijvoorbeeld bij iemand anders in de tuin…).

Als je een maizena papje maakt en je slaat er met je lepel op, dan wordt de maizena tijdelijk even vast, i.p.v. vloeibaar. Als je erin knijpt wordt het een balletje. Stop je met knijpen, stroomt het tussen je vingers weg. Kijk maar eens naar deze video met kleine proefjes. In deze video lopen ze zelfs over een zwembad met maizena. Dat verklaart ook weer het één en ander uit de Bijbelverhalen.

Status

Vandaag voor het eerst… met olieverf geschilderd

Dat was geen succes, helaas. Ooit heb ik wel eens een portret geschilderd met plakaatverf. Dat ging prima. Olieverf is echt wat anders. Het droogt niet. Of in elk geval niet snel genoeg voor mij. Blijkbaar moet ik me toch wat meer verdiepen in de techniek voor ik zomaar wat probeer. Ik ben dus maar op een ander canvas begonnen met acrylverf. Dat ging een stuk soepeler en het spul is nog veel goedkoper ook.

The Magpie, Claude Monet 1869

The Magpie, Claude Monet 1869

Hoe deden Vincent van Gogh en Monet dat dan? Vooral Monet schilderde meerdere schilderijen per dag en supersnel. Acryl bestond toen nog niet. Eerst maar eens verder schilderen. Die techniek dat zoek ik nog wel eens op.

Status

Vandaag voor het eerst… geskyped

skypeSkypen is via een applicatie telefoneren in plaats van via de telefoonverbinding. Het kost “niets” als je binnen je databundel blijft of binnen je wifi maximum, en je niet naar een mobiel of vast nummer belt, maar naar een andere skyper.

Hoe moeilijk kan het zijn? Met drie personen vergaderen via skype is helemaal niet moeilijk. Je voegt 2 mensen toe, waarvan je van te voren de accountnaam moet weten. Je start het gesprek met de ene en drukt tijdens het gesprek op het plusje en voegt de tweede toe en klaar is Klara. Je hebt een groepsgesprek. Je moet wel beleefd zijn en niet door elkaar praten, maar dat geldt eigenlijk in elke situatie met drie personen. Het lastigste is dat ik zo weinig Skype dat ik nooit mijn accountnaam en wachtwoord weet. Vaker doen, maakt het makkelijker.

Start van de serie: Vandaag voor het eerst…

Ooit zat ik met twee oudere heren in de trein, waarmee ik kort tevoren in een vergadering had gezeten. We kwamen elkaar weer tegen en gingen alledrie richting Rotterdam. Beide mannen zaten tegen hun pensioen aan en het waren echte oude mannen krentenbrood. Kenden elkaar al jaren.

Hun gesprek ging over het ouder worden en dat de tijd zo snel gaat en het verhaal daarover van de ene man is me altijd bij gebleven. Hij vertelde dat uit onderzoek is gebleken dat de tijd langzamer lijkt te gaan als je iets voor het eerst doet. Als je dus vaak iets voor het eerst doet, beleef je de tijd intensiever. Die activiteit onthoudt je natuurlijk ook, want het was de eerste keer. Deze man deed van alles voor het eerst en had helemaal niet het idee dat de tijd veel te snel ging, wat de meeste oude mensen wel hebben.

Het is voor mij een uitdaging om nieuwe dingen te doen, want ik leef maar een keer en daar wil ik uithalen wat er in zit. Zo heb ik (in 1996) “zomaar TV kijken” grotendeels afgezworen, ik kijk alleen gericht TV naar iets wat ik wil zien. Ik kabbel niet mee met DWDD, Pauw en Witteman, serie zus of zo. Alleen Engelse detectives en goede Arthouse films wil ik zien. En hier en daar journaal. Als je de TV uit zet, houdt je opeens heel veel tijd over voor leuke nieuwe dingen.

Vandaar de serie: Vandaag voor het eerst…

Next Generation Infrastructure

NGIDeze week heb ik mijn eerste MOOC afgerond. MOOC staat voor Massive Open Online Courses. Je kunt je online inschrijven voor een cursus (veel zijn gratis) en je hebt jezelf 7 weken een interessant vrije tijdbesteding bezorgd. Ook wel lichte stress, want je krijgt elke week huiswerk, bestaande uit moeilijke multiple choice vragen en werkopdrachten. Als je die inlevert, worden ze gereviewd door je “peers”. Zelf moet je ook opdrachten van anderen beoordelen. Zo kom je weer extra informatie te weten, want de peers komen uit India, Brazilië, Indonesië , Spanje, kortom, overal vandaan.

De cursus Next Generation Infrastructure ging over de toekomstige slimme steden en netwerken, die nodig zijn om de toenemende verstedelijking en de toenemende afhankelijkheden tussen verschillende infrastructuren op een betaalbare wijze te faciliteren.

Een voorbeeld van een slim netwerk is het zogenaamde smart grid. Dat is een nieuwe vorm van een elektriciteitsnetwerk dat niet alleen stroom levert, maar ook informatie over hoeveel stroom er wordt geproduceerd en hoeveel stroom er wordt verbruikt. Bij de klanten die stroom willen gebruiken wordt aangegeven wat de stroomprijs op dat moment is, en bij de stroomproducenten wordt aangegeven wat de prijs is die ze krijgen voor hun geproduceerde stroom. Op die manier kunnen vraag en aanbod meer met elkaar in balans worden gebracht.

Nu denk je misschien dat dat niks nieuws is, want vroeger had je toch ook dag- en nachttarief?  En met weemoed denk je terug aan het gebulder van de centrifuge ’s nachts… De nieuwe situatie is dat we steeds meer willen overstappen op duurzame energie als zonne- en windenergie. Die energie is er overdag of als de wind waait, maar is er niet constant. Je kunt niet meer energie in een elekticiteitsnetwerk stoppen dan dat er uit gaat, zonder dat er ongelukken gebeuren. Je moet dus het aanbod en de vraag (en opslag) flexibeler op elkaar afstemmen.

Ik kan nog veel meer details en nuances vertellen, maar je kunt beter zelf de cursus volgen. Op de links pagina staan verwijzingen naar websites waar je online cursussen kunt volgen. Probeer het eens.

 

Aside

Tweekleurige patentsjaal

tweekleurig patent

 

Kijk toch eens wat een prachtige sjaal. Heel strak en mooi hoe hij zich vormt. Het brei patroon vond ik hier.  Ik kan niet wachten om hem te breien met de complementaire kleuren “roest” en “stormblauw” van Drops Cotton Merino. De kleuren op de foto zijn ook prachtig, maar passen niet bij mijn jas.

 

Aside

Dinkel

DInkel is spelt

DInkel is spelt

Afgelopen weekeinde was ik in een Duitse supermarkt om wat vergelijkend warenonderzoek te doen. In Duitsland wordt veel meer thuis gebakken dan in Nederland, dus zou het best zo kunnen zijn dat je in daar een groter aanbod hebt aan verschillende soorten meel. Goed voorbereid was ik niet, want ik had geen woordenlijst bij me.

Op goed geluk heb ik “Dinkel Vollkornmehl” gekocht in de hoop dat het spelt-meel was. “Roggen Vollkornmehl” was iets minder moeilijk te raden.

En jawel, toen ik het in een woordenboek opzocht, bleek de gok juist. Het koste maar €1,69 per kilo. Dat is een stuk voordeliger dan in Nederland.  De verpakking is ook nog eens heel retro.