Start van de serie: Vandaag voor het eerst…

Ooit zat ik met twee oudere heren in de trein, waarmee ik kort tevoren in een vergadering had gezeten. We kwamen elkaar weer tegen en gingen alledrie richting Rotterdam. Beide mannen zaten tegen hun pensioen aan en het waren echte oude mannen krentenbrood. Kenden elkaar al jaren.

Hun gesprek ging over het ouder worden en dat de tijd zo snel gaat en het verhaal daarover van de ene man is me altijd bij gebleven. Hij vertelde dat uit onderzoek is gebleken dat de tijd langzamer lijkt te gaan als je iets voor het eerst doet. Als je dus vaak iets voor het eerst doet, beleef je de tijd intensiever. Die activiteit onthoudt je natuurlijk ook, want het was de eerste keer. Deze man deed van alles voor het eerst en had helemaal niet het idee dat de tijd veel te snel ging, wat de meeste oude mensen wel hebben.

Het is voor mij een uitdaging om nieuwe dingen te doen, want ik leef maar een keer en daar wil ik uithalen wat er in zit. Zo heb ik (in 1996) “zomaar TV kijken” grotendeels afgezworen, ik kijk alleen gericht TV naar iets wat ik wil zien. Ik kabbel niet mee met DWDD, Pauw en Witteman, serie zus of zo. Alleen Engelse detectives en goede Arthouse films wil ik zien. En hier en daar journaal. Als je de TV uit zet, houdt je opeens heel veel tijd over voor leuke nieuwe dingen.

Vandaar de serie: Vandaag voor het eerst…