Vandaag voor het eerst… met paletmes geschilderd

Voor het eerst heb ik een schilderij vrijwel volledig met een paletmes (olieverf op doek) geschilderd. Het is voor mij een oefening om niet zo precies en nauwkeurig te schilderen. Ik zou graag in staat zijn om sneller iets neer te zetten met grovere streken.

Stilleven met blokjes met grof penseel – olieverf op katoen

Als oefening heb ik eerst een stilleven met blokjes met een breed penseel geschilderd. Het voorbeeld stond 6 meter van me af, zodat ik het niet goed kon zien. Dat bruine blokje vooraan had ik zelfs best lang over het hoofd gezien. Het doek is 40 x 50cm. Het penseel 15mm breed. Olieverf op een katoenen doek. Het ging me beter af dan ik had verwacht. Het is ook niet erg als het wat rommelig oogt. Dat is even wennen, maar ook wel lekker. De mooie kleur blauw is ultramarijnblauw met wat pruisisch blauw en kraplak rood van Talens Rembrandt.

Stilleven met blokjes met paletmes – olieverf op katoen

Vervolgens heb ik een vergelijkbaar stilleven met paletmes neergezet op een zelfde doek. De kleuren en vormen heb ik daarbij eerst met acrylverf en breed penseel opgezet. Vervolgens heb ik met paletmes en olieverf de definitieve verflaag aangebracht. De weerkaatsing heb ik zoveel mogelijk nat-in-nat geschilderd. Als de ondergrond nog nat is, kun je de kleuren van de weerkaatsing er mooi doorheen trekken. Dus ik moest zorgen dat ik dat deel af had voordat de kerstvakantie begon en ik niet naar het atelier kon. Olieverf droogt langzaam, maar na 2 weken is het toch echt te droog voor nat-in-nat. Haast-je-repje dus. Nu na de vakantie moest ik toch wat vlakken bijwerken en dat kun je zien (lichtgele en witte vlak midden links). Je kunt niet meer egaal over de grove structuur heen paletten/ schilderen, omdat de verf in de ribbeltjes blijft zitten. Lessons learned: beter plannen.

Het was heel leuk om te doen. De structuur van de achtergrond vind ik vooral erg mooi. Ideaal voor stillevens.

Vandaag voor het eerst… een lijst gemaakt voor een schilderij

Vandaag heb ik met mijn lief voor het eerst een lijst gemaakt voor een olieverf schilderij. Het is het eerste olieverfschilderij wat ik heb geschilderd, maar toch wel dusdanig geslaagd dat ik hem wil ophangen. Ergens. Niet continue in het zicht. Dus niet te veel geld uitgeven aan een op maat gemaakte lijst. Zelf doen….

Tja. Dat valt dus helemaal niet mee. Ik heb heel veel speurwerk op internet verricht, maar mijn conclusie is dat je zonder geavanceerde spullen waarschijnlijk geen mooi resultaat krijgt. Maar we hebben het toch geprobeerd. Ik kan het resultaat laten zien, maar het hele proces om tot een bruikbare lijst te komen is te ingewikkeld om te willen lezen. Het koste twee ritjes naar de doe-het-zelf zaak en we hadden een cirkelzaag, decoupeerzaag, boormachine en afkortzaag nodig, plus spraylijm, houtlijm en snel drogende hobbylijm.

Vandaag voor het eerst… fair isle techniek gebreid

Boord van een sok in fair isle techniek

Vandaag was ik op het brei en haakfestival in Nieuwpoort. Wij hadden ons daar ingeschreven voor een fair isle workshop. Ik had het wel eens gezien op patronen websites, maar vond de breisels meestal veel te bont en te druk, naar mijn smaak. Maar iets nieuws leren kan nooit kwaad, wie weet waar je het nog voor kunt gebruiken.

Tijdens de workshop bleek dat je tegelijkertijd Engels en Continentaal moet breien. Heel Europees dus. Toen ik op de lagere school zat werd mij geleerd om de draad om de naald te slaan met mijn rechterhand. Dat is Engels. Als je de draad met je linkerhand om de naald slaat, dan brei je Continentaal of Duits. Dat gaat, zeker met recht breien, veel sneller dan Continentaal. Waarom leerden ze je dat dan aan? Omdat de vrouwen in Nederland als “protest” tegen de Duitse bezetter Engels zijn gaan breien. Lijdzaam verzet in de letterlijke betekenis, want dat was geen handige zet. Gelukkig is mij dat een paar jaar geleden al verteld en ben ik overgestapt naar het Continentale kamp.

De docente Wieke van de workshop had prachtige sjaals en omslagdoeken meegenomen om de resultaten van de fair isle techniek te demonstreren. Haar kleurkeuzes maakten dat de sjaals er niet kakelbont uitzagen, hoewel ze wel met 10 verschillende kleuren waren gebreid. Maar als je de kleuren een beetje bij elkaar in de buurt houdt, dan is het resultaat prachtig.

Goed, maar hoe zat het nu met links en rechts breien? Je breit per toer maar met 2 kleuren tegelijk. De ene kleur sla je met links om de naald en de andere kleur met rechts. Heel simpel eigenlijk. Als je de draad die je even niet gebruikt, even “mee moet nemen”, dan wordt het een stuk lastiger. Meenemen is ervoor zorgen dat er geen mega-lus aan de achterkant van het werk ontstaat, omdat je een kleur even een tijdje niet gebruikt. Die kleur brei je dan onderweg even ergens achterlangs, zodat je lussen kleiner worden en ook je draad een beetje op spanning blijft. Volg deze link naar website met Fair isle techniek voor beter uitleg.

Ondanks het feit dat ik Europees kan breien, was het niet makkelijk om fair isle even snel onder de knie te krijgen. Met name de draadspanning die vanaf de linkerhand en rechterhand hetzelfde moet zijn, viel niet mee. Maar nu ik 3 uur huiswerk heb zitten breien, heb ik ook de draadspanning onder de knie. Het resultaat staat hiernaast. Het is de boord van een sok.

Ik heb meteen maar wat fair isle spelregels overtreden, want ik wilde een boordsteek breien. Dat mag niet van de fair isle politie, want averecht is uit den boze. Ook gebruik ik maar drie kleurtjes.

Flessentuinen

Glas in lood mini-kas

Mijn oma kreeg ooit een hele mooie glas in lood mini-kas voor haar verjaardag, waarin een hydrocultuur gemaakt was. Ik zat er als kind altijd naar te kijken. Toen ze overleden is, heb ik het kasje ge-erft. De hydrocultuur leefde al niet meer, dus heb ik er nieuw leven ingebracht.

Ondanks het mooie kasje, wilde ik ook altijd nog een flessentuin aanleggen. Vroeger hadden wij een leuk boekje thuis over allerlei leuke dingen die je als kind kon doen. Eén daarvan was het maken van een flessentuin. Een flessentuin is net even anders dan een kas. Een kas gaat ook af en toe open, maar een flessentuin wordt afgesloten en geef je bijna nooit water of voeding. De reden dat de hydrocultuur in de kas af en toe dood gaat, is omdat de kas “lek” is .

Tuin in een grote weckpot

Op dit moment zijn de decoratieve flessen in de mode, dus een mooi moment om er eens aan te beginnen. Maar welke plantjes zijn geschikt? Daar is helaas niet heel veel over te vinden. Af en toe vindt je wat plantennamen, maar de meeste kun je in de winkel niet vinden. Vanuit logica geredeneerd moet je plantjes hebben die van vocht en warmte houden. Tropische plantjes dus. Ze moeten ook door de hals van een fles passen, dus ik moest op zoek naar mini-plantjes.

Tuin in een grote fles

De eerste strooptocht naar de plantenwinkel leverde geen fles op, maar een weckpot of voorraadpot. De flessen die ik zag, waren zo “handgemaakt” dat je er niet eens meer goed doorheen kon kijken. Je moet de tuin natuurlijk wel kunnen bekijken. De weckpot was ook veel handiger, want de opening is wijd genoeg om makkelijk overal bij te kunnen. Het resultaat mocht er zijn, maar het bleef toch jeuken en een fles is toch vele malen gaver dan een pot en ziet er ook sierlijker uit. Dus toen ik in een andere plantenzaak een grote sierlijke heldere fles zag, kon ik hem niet weerstaan. De plantjes in deze fles zijn nog heel klein, anders konden ze niet door de opening.

Tweekleurige patentsjaal

tweekleurig patent

Kijk toch eens wat een prachtige sjaal. Heel strak en mooi hoe hij zich vormt. Het brei patroon vond ik hier. Ik kan niet wachten om hem te breien met de complementaire kleuren “roest” en “stormblauw” van Drops Cotton Merino. De kleuren op de foto zijn ook prachtig, maar passen niet bij mijn jas.

Lactose vrije yoghurt: zelf doen

Al vanaf mijn geboorte kan ik niet goed tegen lactose. Dat heeft me heel wat buikpijn bezorgd als ik toch bezweek voor een softijsje of een koetjesreep. Gelukkig kun je nu in Nederland ook lactose vrije melk kopen in supermarkten.

In Scandinavië vind je hele schappen vol met lactose vrije producten, omdat vooral Finnen geen lactose verdragen. Door vele bezettingen over en weer hebben de Scandinaviërs zich goed gemengd en dat zie je terug in het aanbod in de supermarkt.

De lactose vrije yoghurt in Nederland is nogal aan de prijs en niet zo lekker dik en zacht als bijvoorbeeld Griekse yoghurt, waar ik erg van houd. Ik was op zoek naar wat recepten en kwam op een forum terecht waar mensen elkaar vertelden hoe je de lactose uit gewone yoghurt kunt halen. Daarvoor heb je een yoghurtmachine nodig, die stroom vreet en waar ik helemaal geen plaats voor heb in mijn mini-keuken. Geen goed plan dus. Weer verder dolend over internet vond ik hoe je zelf yoghurt kunt maken zonder extra apparaten. Het enige wat ik niet in huis had was een thermometer voor vloeistoffen die ook details geeft over de temperatuur rond 40ºC. Na een vergeefse zoektocht langs leuke kookwinkeltjes in Delft heb ik een theethermometer gevonden bij Bol op internet die voldeed aan de specs.

Alleen de pan staat er niet op

BENODIGDHEDEN
– schone thermosfles voor een liter
– glazen fles voor een liter (met een brede hals, zodat je hem kunt schoonmaken)
– vloeistof thermometer
– pan
– kommetje
– handgarde
– liter lactose vrije (houdbare) melk
– 4 eetlepels van je favoriete naturel yoghurt

WERKWIJZE
Neem iets minder dan een liter lactose vrije melk. Doe de melk in een pannetje en verhit het tot het 40ºC is. Dit duurt maar enkele minuten, dus loop niet weg, maar blijf meten met je thermometer. Als de melk boven de 43ºC komt, sterven de yoghurt bacteriën. Het zijn net mensen. Gas uit.
Doe 4 eetlepels yoghurt in een kommetje en doe er wat melk uit het pannetje bij en roer de yoghurt los. Kiep het kommetje weer leeg in de pan en roer daar het mengsel ook goed door. Giet de pan leeg in de thermosfles, sluit hem af en laat 8 uur staan.
Na 8 uur is de yoghurt gevormd en kun je hem overgieten in een glazen fles of iets dergelijks, zodat het kan afkoelen in de koelkast.

BEREIDINGSTIJD
– yoghurt mengsel maken: 10 minuten
– yoghurt laten vormen: 8 uur
– yoghurt af laten koelen: 2 uur.
Je kunt de yoghurt niet last minute maken, net voordat je de yoghurt nodig hebt. Maar het is bijna geen werk.

Vetkop

Vetbol in een kopje. Als je een deel frituurvet smelt en er een zelfde deel vogelvoer doormengt, kun je het in een kopje laten stollen en er een stokje insteken tegenover het oortje. Hang hem op aan een draadje. En je hebt een vrolijke vetkop. Een nieuwe mezensoort. Kopjes koop je bij de kringloop.

Blogaritme

DIY